Halverwege zijn verhaal schiet Robbert Jan Sabel (51) even vol. Hij herkent zich in de wanhoop van veel ondernemers die momenteel lijden onder coronamaatregelen. Sabel Communicatie ‘doet het nu prima’ en kan dit jaar met een gerust hart het 20-jarig bestaan vieren, maar hij herkent zich in de wanhoop van veel ondernemers die moeten kijken hoe hun florerende bedrijf in korte tijd wegglijdt, zonder dat ze er echt invloed op hebben. “Tegen alle ondernemers die op dit moment worstelen met de vraag ‘doorgaan of stoppen?’ wil ik zeggen: ‘Durf keuzes te maken. Zie je nog kansen, al zijn ze klein, gá er dan voor! Gaat het écht niet goed, durf dan te stoppen. Blijf niet te lang pappen en nathouden. Helaas is tegenslag nog altijd een taboe. Ondernemers willen niet met mislukkingen worden geassocieerd.”
“Als ondernemer denk je liever niet na over ziekte.''
Succesverhaal
Het is voor het eerst dat Robbert Jan zijn verhaal publiekelijk doet. “Deze serie gaat over succesverhalen, toch? Mijn bedrijf was best een succesverhaal en is dat gelukkig nu weer. Maar over wat er de afgelopen jaren is gebeurd, kan ik werkelijk een boek schrijven. Mijn lessons learned deel ik graag met andere ondernemers". Dat hij zijn verhaal voor het eerst via HLB Witlox Van den Boomen uit de doeken doet, is geen toeval. “HLB Witlox Van den Boomen heeft Sabel Communicatie werkelijk gered.”
Verbloemen
‘Een tijdje’ werd een periode van bijna vier jaar. Tussen september 2012 en de zomer van 2016 stond Robbert Jan aan de zijlijn van zijn bedrijf. Aanvankelijk omdat hij te ziek was om überhaupt betrokken te zijn, later omdat Lex hem op slinkse wijze min of meer buitenspel had gezet. “Ik had inmiddels een rol als commissaris en werd op grote afstand gehouden. Lex liet me af en toe cijfers zien, die achteraf helemaal niet bleken te kloppen”, vertelt Robbert Jan. “Lex is een intelligente financieel specialist, maar een onderneming runnen bleek hij niet te kunnen. Hij zette familie en vrienden op de loonlijst van Sabel Communicatie, terwijl ook zij totaal niet beschikten over de vereiste capaciteiten. Ook dat kostte weer handenvol geld. Met de cijfers die ik te zien kreeg, probeerde Lex mij een positief verhaal te vertellen. Dat deed hij overigens niet om zichzelf te verrijken, hoewel hij een vorstelijke vergoeding kreeg, maar om zijn onkunde te verbloemen. Misschien nog het ergste was, dat er onwaarheden over me werden verteld. Er was zelfs een contactverbod tussen mij en het team.”